-Bart Demyttneaere, Schrijver
Begin 2018 richtte Bart, samen met enkele goede vrienden, vzw Mijn Congo op. De vzw ondersteunt verschillende kleine en laagdrempelige projecten in oostelijk Congo. Jaarlijks brengt Bart een bezoek aan zijn Congo. Op die manier komen alle subsidies en sponsorgelden rechtstreeks bij de lokale Congolese partners terecht.
Samen met drie beloftevolle jonge schrijvers en een illustrator werkt Bart aan een originele literaire reisgids voor Europeanen die Congo voor het eerst bezoeken. Davin, Georges, Patrick en Willy runnen een eigen schrijverscollectief. Ze roeien met de dunne riemen die ze hebben en brengen hun werken noodgedwongen in eigen beheer uit. Net zoals hun collega’s in welvarende landen dromen zij van een mooie, professioneel uitgegeven publicatie.
Mijn Congo wil die droom werkelijkheid maken. Het project is opgestart dankzij de steun van een aantal gulle individuele sponsors. Uitgeverij EPO hoopt het boek zowel in het Nederlands als het Frans te kunnen uitgeven, met een onvergetelijk boekenfeest in de thuisstad Goma als apotheose. Of hoe cultuur mensen en hun hele gemeenschap kunnen verheffen.
In Mirhi(provincie ZuidKivu) runt Barts vriendin Rosaline een middelbare school. De vijfhonderd jongeren doen er dagelijks uren te voet over om tijdig op school te zijn. En dat doen ze met plezier, want het Institut Maendeleo doet er alles aan om haar scholieren zo goed mogelijk voor te bereiden op een – helaas – onzekere toekomst. De zusters en hun gemotiveerde leerkrachten werken hard, ook al kunnen ze amper in hun eigen levensonderhoud voorzien.
‘Mijn kinderen hebben boeken nodig.’ verzekert Rosaline. ‘Mijn collega’s en ik ook. Verhalen openen de wereld en bieden hoop en troost.’ Franstalige boeken verzamelen is geen probleem. Maar de verzendingskosten lopen hoog op. 'Mijn Congo' hoopt zuster Rosaline en haar kinderen te kunnen verrassen met een volle container leesvoer. En ook zonnepanelen, computers en sportmateriaal.
In een drukke cité aan de rand van Bukavu leidt Victor de technische school Institut Avenir. De nieuwe klassen zijn bijna klaar. Victor is 67 jaar en vader van zes kinderen. Een pensioen zit er voor hem niet in. Voor geen enkele Congolees trouwens. Enkele jaren geleden werd de school het slachtoffer van plunderingen door gewapende rebellengroepen. Nagenoeg alle werktuigen en machines werden meegenomen. Congo heeft nood aan technisch opgeleide jongeren. Op hun beurt hebben zij materiaal nodig om hun stiel te leren.
Mijn Congo zoekt middelen voor de verbouwing en de herinrichting van twee praktijkateliers. Zodra de rust in het land is weergekeerd, organiseert de vzw een samenwerkingsproject tussen Vlaamse en Congolese jongeren. Twee culturen kunnen elkaar bestuiven en veel van elkaar leren.
De klok rond verzorgen de vrijwilligers van Radio KAOZE programma’s op maat van de bevolking. In een straal van tweehonderd kilometer bereiken ze de eenvoudigste mensen tot in de kleinste broussedorpen. Via educatieve programma’s gaan ze strijd aan tegen cholera, buiktyfus, malaria en het toenemende analfabetisme.
Op een subtiele manier waarschuwen ze hun trouwe luisteraars voor mogelijke gevaren en wantoestanden in hun omgeving. Met een moderne uitrusting kunnen ze nog meer mensen bereiken.
Hoogleraar en professor Oscar Luboya staat aan het hoofd van een hogeschool waar verplegend en vroedkundig personeel wordt opgeleid. Er studeren ruim drieduizend studenten uit alle hoeken van de voormalige provincie Katanga. De school heeft een nijpend tekort aan zowat alles, maar vooral aan professioneel educatief materiaal, waarmee de toekomstige verplegers en vroedvrouwen de praktijk kunnen leren.
Professor Luboya is bijna zeventig en werkt voltijds in de school en op de kinderafdeling van het algemeen ziekenhuis in het centrum van Congo’s tweede stad. Jaren geleden doctoreerde hij aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde. Hij is trots op het plat Antwerps dat hij nog steeds verrassend goed beheerst.
Bart is bestuurslid van de Congolese ngo CENAPAC , die zich bekommert om het behoud van het leefgebied van de berggorilla’s, kolonies nijlpaarden en wilde chimpansees. Door ontbossing, overbevolking en oorlogen is de habitat van deze prachtige diersoorten met uitsterven bedreigd.
Mijn Congo engageert zich om de kosten te betalen van het tweedaags congres dat ieder jaar plaatsheeft in Bukavu. Parkwachters, natuurverenigingen en milieuactivisten trachten de lokale gewoontechefs ervan te overtuigen dat Congo’s buitengewone biodiversiteit een belangrijke troef is om het toerisme op een duurzame manier te ontplooien. Mens én dier varen er wel bij.
Vivien en Djino zijn twee jonge twintigers die dromen van een universitair diploma. Vivien werkt in een restaurant in Kalemie en Djino is DJ in de stad Kisangani. Ze verdienen circa 60 US$ per maand. Met dat geld trachten ze hun ouders, broers en zussen te onderhouden. Vivien wil leraar worden en DJ Djino droomt van een carrière als professionele zanger en danser.
Mijn Congo zamelt fondsen in om de toekomst van deze jongeren veilig te stellen.
Mijn Congo kan ook een beetje jouw Congo worden. Je kan onze vzw steunen op verschillende manieren:
• Voor slechts 10€ word je steunend lid. Via de Facebook-pagina van Bart Demyttenaere blijf je op de hoogte van de voortgang van onze verschillende projecten.
• Je kan ook een vrije bijdrage voor een project naar jouw keuze storten op rekeningnummer BE56 0689 0876 0388 van Mijn Congo vzw, met vermelding van het project dat jouw steun verdient. Wij garanderen je dat jouw bijdrage tot de laatste eurocent correct wordt geïnvesteerd.
• We zijn op zoek naar helpende handen tijdens de organisatie van allerlei benefietacties. Je kunt ons bereiken via onderstaand e-mailadres.